تازیان نامه پارسی

ابن حسام شاعر آزاده و آزاداندیشی است که شعر را نه به خاطر بهره مندی های مادی و تمتع دنیوی بلکه به جهت نیاز درونی و اعتقادی و احساس رسالتی که بر دوشش سنگینی می کرده سروده است. این شاعر دیندار و آرمانگرا شعر را وسیله فروکش کردن غلیان درونی خود و نه واسطه ای برای راهیابی به دربار حکام و سلاطین می داند.